Het pak klei wordt open gemaakt en er wordt per product klei afgewogen. Daarna wordt het hompje klei gewalkt. Dit is het 'kneden' van de klei, zodat het soepel word en het fijner is om mee te werken. Dan gaan we naar de draaischijf! Daar wordt de klei gecentreerd, zodat de wanden van het item even dik zullen worden omdat de klei in het midden staat. Zodra de klei is gecentreerd wordt het 'open gebroken'. Er komt een gat in de klei waarna er een bodem gemaakt kan worden. De klei word naar buiten geduwd en vervolgens opgetrokken. Zo wordt het al beter zichtbaar dat het écht iets gaat worden! De klei word dunner en in de juiste vorm gemaakt. Zodra dit is gelukt, word het nagelopen met een spons om het item netjes af te werken. Nu word er een draad onder het werkstuk doorgetrokken en van de draaischijf afgehaald. Nu kan het product langzaam gaan drogen.
Als het product lederhard is (redelijk opgedroogd, maar nog wel bewerkbaar) wordt het afgedraaid. Het product wordt ondersteboven neergezet op de draaischijf en word bewerkt met een afdraaitool. Hierbij zorgen we ervoor dat de onderkant netjes word, en er geen scherpe hoeken meer aan zitten. Ook word dit gedaan om te zorgen dat de klei overal even dik is, en het gewicht in verhouding klopt. Erg belangrijk met gebruiksgoed wat je dagelijks in handen hebt.
Zodra het afdraaien klaar is word er een stempel in de onderkant van het item gezet. Het word gemarkeerd dat dit item is gemaakt door mij, hoe leuk!
Nu word het product in de stelling gezet en krijgt het de tijd om helemaal op te drogen. Het is erg belangrijk dat de klei helemaal is opgedroogd, voor het de oven in gaat. Als dit het geval is, word het samen met de andere producten in de oven gezet/gestapeld. Nu gaat de oven aan en wordt het op een bepaald programma ingesteld. de eindtemperatuur wordt ingesteld op 960 graden. Dit word ook wel de biscuit stook genoemd. De droge klei word gebakken zodat het veranderd in 'steen' maar het is nog wel zacht/poreus genoeg om te glazuren.
Nadat het programma klaar is en de oven weer is afgekoeld tot onder de 100 graden, wordt de oven geopend en leeggehaald. Nu is het tijd om te glazuren. De glazuren die ik gebruik, maak ik zelf. Het zijn verschillende droge grondstoffen die nauwkeurig worden afgewogen. Daarna word er een bepaalde hoeveelheid water toegevoegd. Dit moet 24 uur staan en daarna word het door een speciale glazuurzeef gehaald. Dit is zodat alle grondstoffen goed mengen met elkaar en het juiste glazuur ontstaat.

Voor we gaan glazuren word het product eerst afgenomen met een spons zodat het stofvrij is. Daarna word het meestal (ligt aan de grote van het product en de hoeveelheid glazuur in de emmer) gedompeld in het glazuur. is dit gedaan? Dan droogt de glazuur op, op het product. Als er oneffenheden zijn, word dit bijgewerkt en de onderkant van elk product word schoongemaakt, zodat het glazuurvrij is. Dit is erg belangrijk, omdat anders het product vast smelt aan de ovenplaat.
Als alle producten zijn geglazuurd moeten ze een dag drogen. Daarna word de oven weer gevuld met de geglazuurde producten. Is de oven vol? Dan gaat het aan, en dit keer met als eindtemperatuur 1220 graden. Heel erg heet dus!
Na een wachttijd van ongeveer 8 uur is het programma afgerond en moeten we wachten tot de oven weer is afgekoeld tot onder de 100 graden. Als het eindelijk zo ver is dat de oven geopend kan worden, is dit toch altijd een spannend moment. In mijn hoofd spoken er allemaal vragen rond zoals:  Is alles gelukt? Is er niks kapot gegaan? Is er niks vast gesmolten aan de ovenplaat? Zijn de glazuren weer goed uitgepakt? 
De oven wordt uitgepakt en alle producten worden nagekeken op scheurtjes, breuk etc. Hierna volgt de laatste stap: het schuren van de onderkant van elk product. Alle producten worden geschuurd zodat het glad is en er geen krassen kunnen ontstaan tijdens het gebruik van het mooie product!

Al met al een heel proces zoals je hebt gelezen. Daarom is het voor mij extra speciaal als je mijn producten koopt en het gaat gebruiken.
Na al het harde werken krijgt het een nieuwe plek en dat voelt voor mij echt als waardering!
Ik hoop dat je nu nog meer waardering krijgt voor het mooie ambacht: Pottenbakken!

Veel liefs,
Bernita